Makroformy

8.11.2016 – 8.01.2017

Zachęta Narodowa Galeria Sztuki
pl. Małachowskiego 3 Warszawa

Jacek Damięcki jest jednym  z najciekawszych warszawskich architektów, który przez całe życie pracuje nad ustanowieniem własnej koncepcji przestrzeni. Jest absolwentem Wydziału Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W latach 60. współpracował z Lechem Tomaszewskim i Jerzym Sołtanem w Zakładach Artystyczno-Badawczych Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Z Shadrachem Woodsem współtworzył koncepcję architektury policentrycznej. Od lat 70. wykonuje cykle projektowe z zakresu architektury, wystawiennictwa, instalacji przestrzennych i malarstwa.

Wraz z Violettą Damięcką tworzył koncepcje mieszkalnictwa ewoluującego zgodnie z rozwojem rodziny. Z Janem Gootsem pracował nad projektem Ścisłego Centrum Warszawy w 1991 roku łącząc XIX-wieczny system zabudowy z planem przedwojennym. Jest autorem koncepcji Miasto binarne Warszawa–Łódź ze zajdującym się pośrodku międzynarodowym portem lotniczym .

Zrealizował dwie instalacje artystyczne w przestrzeni publicznej, obydwie na placu Piłsudzkiego w Warszawie: wystawę Warszawa XXX w 1974 roku oraz Chmurę w 1994 roku.

Na wystawie w Zachęcie zaprezentowane zostały zarówno materiały archiwalne, jak i nowa instalacja przestrzenna reinterpretująca pracę dyplomową Jacka Damięckiego z 1961 roku.

Warszawa XXX (1974)

Realizacja wystawy terenowej na placu Zwycięstwa (dzisiejszy plac Piłsudskiego) w Warszawie w dniach 02.09.1974 – 15.10.1974
Komisarz: Stanisław Jankowski
Współpraca: Maciej Dańko, Paweł Nowak, Bolesław Sroczyński
Scenariusz roboczy: Grażyna Luba
Ilustracja muzyczna: Bogdan Mazurek
Scenografie: Teresa Banasiuk, Rafał Kwinto
Znak wystawy: Leon Urbański
Kierownictwo robót: Jerzy Użarowski
Koordynacja: Zygmnunt Sawejko, Sławomir Gajus
Wykonawcy: 3 Warszawski Pułk Pontonowy, Zjednoczenie Budownictwa “Warszawa”, Zjednoczenie Przedsiębiorstw Budownictwa Komunalnego, Stołeczne Przedsiębiorstwo Usług PT “REDOM”
Fotoservice: Barbara Zdanowicz

Przegląd dorobku i osiągnięć miasta Warszawa XXX był największą organizowaną dotąd w Polsce wystawą terenową, nie licząc targów handlowych. Jacek Damięcki poprowadził napowietrzną kładkę dla zwiedzających, o długości 350 metrów, 4,5 metra nad trzema pasami ekspozycyjnymi, o szerokości 14 m każdy. Na białym pasie prezentowane było budownictwo, na czerwonym miejska komunikacja, na żółtym warszawski przemysł. Pasy wybiegały z formy przypominającej czarny krater, w którym zaprezentowano rekonstrukcje zniszczonego miasta autorstwa Rafała Kwinto i Teresy Panasiuk. Do tej wydzielonej przestrzeni przeniesiono między innymi ostatnie ruiny warszawskie, które podświetlano światłem sodowym. Oprawę dźwiękową przygotował wieloletni pracownik Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia, Bogdan Mazurek.
Do wzniesienia struktury zostały wykorzystane elementy kratowych mostów saperskich oraz wszystkie miejskie rusztowania. Struktura integrowała dwa rozdzielone jezdnią części placu, ale nie podporządkowywała się jego osiowości, zakomponowana była pod wybrany przez autora widok z napowietrznej kładki.

Chmura (1994)

Współpraca: Wiesław Słowik (konstrukcja), Stanisław Skrzyński – pilot tzw “Skrzynia” i na wydziale areodynamiki (zainicjował), Jan Wojciechowski (Zagadnienia areodynamiki), ?Antoni Żurański?, Patronat: Związek Kompozytorów Polskich. Kurator: Józef Patkowski.
Realizacja: Uczniowie liceum im. Cervantesa, Aviotex Legionowo (szył 4 formatki po 800m2), Zakład Produkcji Jedwabiu “Pierwsza” w Łodzi, Wojsko Polskie. Sponsorzy: Urząd m st. Warszawy, grant Ministerstwo Kultury i Sztuki, PZU SA, Bank PKO SA, firma Leonarda Tyszkiewicza (okucia), M. i Z. Gurowscy (1000pln), Tomasz Młynarski Fasada Bau – Instalexport. Żerdzie nieokorowane /okorowal wlasnoręcznie Damięcki/ dostarczyło nadleśnictwo Głęboki Bród z Suwalszczyzny.

Projekt druków promocyjnych wykonał prof. Mieczysław Wasilewski z Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

“Chmura” makroinstalacja, dedykowana uczestnikom Powstania Warszawskiego, upamiętnienie 50-rocznicy ZMIERZCHU Powstania Warszawskiego

Wielkoformatowa instalacja zrealizowana przez architekta Jacka Damięckiego na placu Piłsudskiego z okazji 50. rocznicy zmierzchu powstania warszawskiego, na którą składały się długie pasy czarnego jedwabiu spadochronowego rozpięte na rzędach drewnianych żerdzi. Montaż instalacji na pl. Piłsudskiego wykonało Wojsko Polskie. Instalacja zrealizowana została w ramach programu Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, jej kuratorem był Józef Patkowski – założyciel Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia w Warszawie, ówcześnie prezes Związku Kompozytorów Polskich. Konstrukcja instalacji powstała we współpracy z doktorem Wiesławem Słowikiem z Katedry Konstrukcji Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i opierała się na wynikach badań modelu projektu w tunelu Aerodynamicznym na Wydziale Lotniczym Politechniki Warszawskiej.